Foreign policy of Iran and Turkey towards Arab States after the Arab Spring

 
PIIS086919080015234-4-1
DOI10.31857/S086919080015234-4
Publication type Article
Status Published
Authors
Occupation: Senior Research Fellow, Center for the Middle East Studies, IMEMO
Affiliation: Primakov National Research Institute of World Economy and International Relations, Russian Academy of Sciences (IMEMO)
Address: Moscow, Russia
Occupation: Junior Research Fellow, Center for the Middle East Studies, IMEMO
Affiliation: Primakov National Research Institute of World Economy and International Relations, Russian Academy of Sciences (IMEMO)
Address: Moscow, Russia
Journal nameVostok. Afro-Aziatskie obshchestva: istoriia i sovremennost
EditionIssue 3
Pages61-73
Abstract

The events of the Arab Spring resulted in transformation of the political regimes and reconfiguration of the Middle East region. The “Arab Awakening” and its consequences had impact on foreign policy of Iran and Turkey. Both of these countries perceived the beginning of the Arab Spring as an opportunity to expand their regional influence. But the unpredictability of the protests had not met the expectations of Tehran and Ankara. The protracted internal conflicts in several Arab Spring countries and the intervention of external forces in these conflicts led both to a change in the Iranian and Turkish approaches and the emergence of new trends in Iranian and Turkish policy in the Arab world.

 

In times of the deepening Syrian and Yemeni crises, the security issue is becoming increasingly important for Iran and establishing its policies in the Middle East. In this context, the creation of a border “buffer zone” by uniting pro-Iranian regional forces is acquiring special significance.

 

The importance of countering national security challenges has also increased for Turkey's policy in the Arab world. Ankara is more willing to use the force factor during its military operations in Syria, providing military assistance to the Libyan Government in Tripoli and developing military cooperation with Qatar.

 

The Arab Spring and the issues of its influence on the foreign policy of Iran and Turkey attract the attention of both Iranian and Turkish expert communities. Iranian and Turkish experts’ evaluations are important for better understanding of Iranian and Turkish regional approaches and foreign policy thinking.

Keywordsthe Arab Spring, Iran, Turkey, the Middle East, foreign policy of Iran, foreign policy of Turkey, international relations
Received25.05.2021
Publication date22.06.2021
Number of characters32027
Cite  
100 rub.
When subscribing to an article or issue, the user can download PDF, evaluate the publication or contact the author. Need to register.
Размещенный ниже текст является ознакомительной версией и может не соответствовать печатной
1 Десятилетие спустя после начала событий Арабской весны, стремительно трансформировавших политическое устройство ряда государств, можно констатировать новую региональную конфигурацию на Ближнем Востоке. Вместе с тем фактор «арабского пробуждения» и его последствия до сих пор продолжают косвенно влиять на внешнеполитические стратегии Ирана и Турции – двух мусульманских стран региона, не относящихся к арабскому миру. В статье будут рассмотрены подходы иранских и турецких исследователей к Арабской весне с точки зрения ее влияния на внешнюю политику Тегерана и Анкары, а также новые тенденции в политике этих государств на арабском поле.
2 Проблематика влияния Арабской весны на внешнюю политику Ирана и Турции привлекла к себе внимание российских, иранских и турецких авторов, опубликовавших целый ряд научных статей после начала революционных процессов на Ближнем Востоке.
3 В работах отечественных исследователей изучались вопросы эволюции понятий «арабское пробуждение» и/или «арабское возрождение» в идеологических и концептуальных основах внешней политики ИРИ [Филин и др., 2019] или её ближневосточный вектор [Ахмедов, 2020; Бирюков, 2017]. Российские авторы рассматривали ближневосточную политику Ирана и Турции в целом [Глазова и др., 2014; Шлыков, 2012], турецко-сирийские отношения [Васильев, 2016] и влияние «арабской весны» на политику Турции в других регионах [Варбанец, 2012].
4 Иранские эксперты исследовали новые внешнеполитические подходы, обусловленные «арабским пробуждением» [Неджад, 2014], а также изменившиеся региональные обстоятельства, в которых Иран оказался после этих событий [Al-Smadi, 2017]. Турецкие авторы анализировали позицию Анкары в отношении «арабской весны» и возможности продвижения в арабском мире «турецкой модели» развития [Duran, Özdemir, 2012; Kösebalaban, 2020]. В работах турецких политологов неоднократно поднималась тема эволюции турецкой внешней политики под влиянием ближневосточных протестов [Akıllı, 2012; Kardaş, 2013; Oğuzlu, 2020(1), 2020(2)]. Отдельное внимание уделялось развитию отношений Турции со странами Персидского залива после начала «арабской весны» [Oktav, 2013].
5 Политика Ирана: переОсмысление приоритетов
6 События Арабской весны способствовали актуализации во внешней и внутренней политике Ирана концепции «Исламского пробуждения» (перс. бидари-йе эслами). Её суть в самом общем виде заключалась в гиперболизации роли исламской революции 1979 г. до мессианской и представлении ИРИ в качестве катализатора развития исламизма в странах мусульманского мира [Филин, Кокликов, Медушевский, 2019]. На этом основании в общественно-политическом дискурсе ИРИ «арабская весна» часто заменяется на «арабское возрождение», с целью подчеркнуть преемственность иранской и арабских революций, а также обозначить стремление ИРИ к универсализации идеи исламского мира.

Number of purchasers: 0, views: 829

Readers community rating: votes 0

1. “Arabic Spring”: the Result of External Influence or Part of a Global Process? Valdai. Discussion Club (in Russian).

2. Akhmedov V.M. Iran’s Politics in the Middle East: Political and Military Dimensions. Vestnik Instituta vostokovedenija RAN. 2020. No. 4. Pp. 247–256 (in Russian).

3. Biryukov E.C. Security Relations between Saudi Arabia and Iran. Russia and the Moslem World. 2017. No. 12(306). Pp. 60–84 (in Russian).

4. Bogacheva A. S. Iran’s Policy in Syria. Analysis and Forecasting. IMEMO Journal. 2020. No. 1. Pp. 74–80 (in Russian).

5. Varbanets P. Turkey’s Foreign Policy in Central Asia and the Caucasus: Echoes of the Arab Spring. Central Asia and the Caucasus. Vol. 15. No. 4. Pp. 59–66 (in Russian).

6. Vasilyev A.D. The Arab Spring and Turkish Participation in the Syrian Conflict. Search. Alternatives. Choice. 2016. No. 1(1). Pp. 58–70 (in Russian).

7. World Assembly of Islamic Awakening. Islamic revolution. Yesterday Today Tomorrow (in Russian).

8. Glazova A.V., Ivanenko V.I., Kolesnikov A.A., Svistunova I.A. Impact of the Arab Spring upon Non-Arab Countries in the Middle East. National Strategy Issues. 2014. No. 4(25). Pp. 9–27 (in Russian).

9. Filin N.A., Koklikov V.V., Medushevskii N.A. The Concept of «Islamic Awakening» as the Foreign Policy Doctrine of the Islamic Republic of Iran in the 21st Century. RSUH/RGGU BULLETIN. “Political Science. History. International Relations” Series. 2019. No. 2. Pp. 98–109 (in Russian).

10. Khairullin T.R. The Formation of the Qatari-Turkish Alliance. Asia and Africa Today. 2019. No. 4. Pp. 30–35 (in Russian).

11. Shlykov P.V. Turkish Policy in the Middle East under the Arab Spring. “Perspective” Portal (in Russian).

12. Akıllı E. Türk Dış Politikası Zemininde Arap Baharı. Ortadoğu Analiz. Ocak 2012. Cilt: 4. Sayı: 37. S. 39–45 [Akıllı E. The “Arab Spring” in the Context of Turkish Foreign Policy Tradition. Middle East Analysis. January 2012. Vol. 4. No. 37. Pp. 39–45 (in Turkish)].

13. Bitmez S., İbicioğlu S. Türkiye-Katar iş birliği 2020 yılında Kovid-19 salgınına rağmen güçlenerek devam etti. Anadolu Ajansı. 23.12.2020 [Bitmez S., İbicioğlu S. In 2020 Turkey-Qatar Cooperation Strengthened Despite Covid-19. Anadolu Agency. 23.12.2020 (in Turkish)] https://www.aa.com.tr/tr/dunya/turkiye-katar-is-birligi-2020-yilinda-kovid-19-salginina-ragmen-guclenerek-devam-etti/2086466# (accessed: 25.03.2021).

14. Bulut F. “Arap Baharı”, devletlerin dış politikalarını nasıl etkiledi? Independent Türkçe Sitesi. 07.01.2021 [Bulut F. How Did the Arab Spring Influence Foreign Policies of States? Independent Türkçe Portal (in Turkish)]. https://www.indyturk.com/node/296216/türki̇yeden-sesler/arap-baharı-devletlerin-dış-politikalarını-nasıl-etkiledi-3 (accessed: 05.03.2021).

15. Çavuşoğlu M. 2021 Ylına Girerken Girisimci ve İnsani Dış Politikamiz. Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı Resmi Sitesi. 14.12.2020 [Çavuşoğlu M. Our Proactive and Humanitarian Foreign Policy on the Eve of 2021. Republic of Turkey Ministry of Foreign Affairs Official Website (in Turkish)]. http://www.mfa.gov.tr/site_media/html/2021-yilina-girerken-girisimci-ve-insani-dis-politikamiz.pdf (accessed: 18.03.2021).

16. Dilek Ş. Katar Yatırımları ve Türkiye’nin Yeri. SETA Analiz. Aralık 2020. Sayı 341 [Dilek Ş. Qatar Investments and the Place of Turkey. SETA Analysis. December 2020. No. 341 (in Turkish)].

17. Duran H., Özdemir Ç. Türk Dış Politikasına Yansımalarıyla Arap Baharı. Akademik İncelemeler Dergisi. Cilt 7, Sayı 2, Yıl 2012. S. 181–198 [Duran H., Özdemir Ç. Arab Spring with Its Reflections in Turkish Foreign Policy. Journal of Academic Inquiries. 2012. Vol. 7. No. 2. Pp. 39–45. (in Turkish)].

18. Erboğa A. 2019’da Türkiye’nin Ortadoğu Politikası. Kriter Dergisi. Ocak 2019 / Yıl 3, Sayı 31 [Erboğa A. Turkish Foreign Policy in the Middle East in 2021. Kriter Journal. January 2019 / Year 3. No. 31 (in Turkish)]. https://kriterdergi.com/yazar/abdullaherboga/2019da-turkiyenin-ortadogu-politikasi (accessed: 15.03.2021).

19. Ergin S. 2020’den 2021’e dış politika(2) – Türkiye’nin ‘sert güç’ kimliği ön plana çıkıyor. Hürriyet Gazetesi. 30.12.2020. [Ergin S. A “Year of Expansion” in Foreign Policy from 2020 to 2021 (2) – Turkey’s “Hard Power” Identity Steps Forward. Hürriyet Newspaper. (in Turkish)]. https://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/sedat-ergin/2020den-2021e-dis-politika2-turkiyenin-sert-guc-kimligi-on-plana-cikiyor-41701711 (accessed: 05.04.2021).

20. Iran's Networks of Influence in the Middle East. The International Institute for Strategic Studies (IISS), 2019.

21. Kardaş Ş. Türkiye ve Arap Baharı: Türkiye'nin Orta Doğu Politikasındaki Değişiklikler. Hazar raporu. Bahar 2013. S. 71–79 [Kardaş Ş. Turkey and the Arab Spring: Changes in Turkish Policy in the Middle East. Hazar Report. Spring 2013. Pp. 71–79 (in Turkish)].

22. Khamenei A. Bianat dar edzhlas-у beinolmeläli-ye bidari-ye eslami. Khamenei.ir. 17.09.2013. https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=17269 [Khamenei A. Statements at the International Summit of the Islamic Awakening. Ali Khamenei's Official Website “Khamenei.ir”. 17.09.2013 (in Persian)]. (accessed: 26.03.2021).

23. Khamenei A. Khotbekha-ie namaz-e dzhome-e tekhran + tardzhome-e khotbe-ie arabi. Khamenei.ir. 04.02.2011. https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=10955 [Khamenei A. Friday prayer sermons in Tehran + translation of sermon in Arabic. Ali Khamenei's Official Website “Khamenei.ir”. 04.02.2011 (in Persian)]. (accessed: 26.03.2021).

24. Kohen S. Dış politikada “Yayılma Yılı”. Milliyet Gazetesi. 29.12.2020 [Kohen S. A “Year of Expansion” in Foreign Policy. Milliyet Newspaper. (in Turkish)]. https://www.milliyet.com.tr/yazarlar/sami-kohen/dis-politikada-yayilma-yili-6391676?sessionid=3 (accessed: 05.04.2021).

25. Kösebalaban H. 2021’e Girerken Türk Dış Politikasının Dönüşümü. Perspektif Sitesi. 31.12.2020 [Kösebalaban H. Transformation of Turkish Foreign Policy Heading into 2021. Perspektif Portal. 31.12.2020 (in Turkish)]. https://www.perspektif.online/2021e-girerken-turk-dis-politikasinin-donusumu-2/ (accessed: 10.03.2021).

26. Nedzhad S.A. Ravikrod-e siesat-e kharedzhi-ye eslami-ye Iran dar gebal takhavollyat-e novin-e khavar-e nazdik. Faselename “siosat”. 2014. №1(4). S. 61–76 [Nejad S.A. Foreign Policy Approaches of the Islamic Republic of Iran in the Face of New Events in the Middle East. “Politics” Quarterly. 2014. No. 1(4) (in Persian)].

27. Oğuzlu T. (1) Arap Baharı’na kadar dış politikada realist ve liberal dinamikler. Antalya Ekspres Gazetesi. 24.07.2020 [Oğuzlu T. Realist and Liberal Dinamics in Foreign Policy Before the Arab Spring. Antalya Ekspres Newspaper. 24.07.2020 (in Turkish)] http://antalyaekspres.com.tr/yazi/prof-dr-tarik-oguzlu/-arap-bahari’na-kadar-dis-politikada-realist-ve-liberal-dinamikler/98436 (accessed: 09.03.2021).

28. Oğuzlu T. (2) Arap Baharından 2015’e Türkiye’nin Ortadoğu politikasında realist ve liberal dinamikler. Antalya Ekspres Gazetesi. 30.07.2020. [Oğuzlu T. Realist and Liberal Dinamics in Turkish Foreign Policy in the Middle East from the Arab Spring till 2015. Antalya Ekspres Newspaper. 30.07.2020. (in Turkish)]. http://antalyaekspres.com.tr/yazi/prof-dr-tarik-oguzlu/arap-baharindan-2015’e-turkiye’nin-ortadogu-politikasinda-realist-ve-liberal-dinamikler/98508 (accessed: 09.03.2021).

29. Oktav Ö.Z. Arap Baharı ve Türkiye-Körfez Devletleri İlişkileri Ortadoğu Analiz. Mart 2013. Cilt: 5. Sayı: 51. S. 69–78 [Oktav Ö.Z. The Arab Spring and Turkey GCC States Relations. Middle East Analysis. March 2012. Vol. 5. No. 51. Pp. 69–78 (in Turkish)].

30. Al-Smadi F. Iran and the Arab Revolutions: Narratives Establishing Iran’s Monopolism. Al Jazeera Center for Studies, 2017. https://studies.aljazeera.net/en/reports/2017/03/iran-arab-revolutions-narratives-establishing-irans-monopolism-170318050125225.html (accessed: 21.03.2021).

31. Türkiye’nin hangi ülkede, kaç askeri var, hangi gerekçelerle bulunuyor? Evrensel. 18.11.2020 [In Which Country, How Many Soldiers and for What Reasons Does Turkey Have? Evrensel. 18.11.2020 (in Turkish)]. https://www.evrensel.net/haber/395467/turkiyenin-hangi-ulkede-kac-askeri-var-hangi-gerekcelerle-bulunuyor. (accessed: 13.03.2021).

32. Zarif Asks Saudi Arabia to Work with Iran. Al-jazeera, 02.12.2013. http://www.aljazeera.com/news/middleeast/2013/12/zarif-asks-saudi-arabia-work-with-iran-2013122154323461970.html (accessed: 21.03.2021).

Система Orphus

Loading...
Up