A fragment of a Chinese source on the Türkic titles (translation and commentary).

 
PIIS086919080005276-0-1
DOI10.31857/S086919080005276-0
Publication type Article
Status Published
Authors
Occupation: Senior Research Fellow of the Department of History and Culture of Central Asia on the Institute for Mongolian, Buddhist and Tibetan Studies of the Siberian Branch of the RAS
Affiliation: Institute for Mongolian, Buddhist and Tibetan Studies of the Siberian Branch of the RAS
Address: Ulan-Ude, 6, Sakhyanova St., Ulan-Ude, 670047, Russia
Journal nameVostok. Afro-Aziatskie obshchestva: istoriia i sovremennost
EditionIssue 3
Pages130-150
Abstract

This article presents a new translation and commentary of a passage on the titles of the Türkic (Chinese. Tu-jue 突厥) Qaghanate. This passage is known from three Chinese encyclopedic works: “Tōng Diǎn” 通典 (ch. 197), “Tài-píng huán-yǔ jì” 太平寰宇記 (ch. 194) and “Cè-fǔ yuán-guī” 冊府元龜 (ch. 962). The only Russian translation has been done by the Kazakhstanian sinologist Yury A. Zuev. I think it is necessary to translate and comment the text again. Having summarized all the variants of translation known to me, I propose a new interpretation of several parts of the text and new reconstructions for pronunciation of several words given in Middle Chinese characters.

The analyzed terminology classified by Chinese authors as “titles” and its fixation in the early period of the history of the Türkic Qaghanate, inter alia in relation to specific historical figures (dà-luó-biàn 大羅便, shǐ-bō-luó 始波羅), as well as phonetic appearance of some reconstructed words (dà-luó-biàn 大羅便 [< *tar(a)ban / *dar(a)ban], hè-lán 賀蘭 [< *(h)alan], ān-chán 安禪 [< *aŋan], fù-lín 附鄰 [<*börin] and dá-guān 達官 [< *tarxwan]), lets assume that the given information goes back to a rather early stage in the history of the Türks. Another part of the titles appears borrowed and, possibly, inherited from earlier Central Asian nomadic formations.

Also I clarify the functions of the rè-hàn 熱汗 (< *jarγan) and holders of some other titles.

KeywordsTürkic Qaghanate, titulature, phonetic reconstruction, Turkic languages, Early Turks
Received27.05.2019
Publication date06.06.2019
Number of characters37465
Cite  
100 rub.
When subscribing to an article or issue, the user can download PDF, evaluate the publication or contact the author. Need to register.
Размещенный ниже текст является ознакомительной версией и может не соответствовать печатной
1

ВВЕДЕНИЕ

2 Отрывок, о котором пойдет речь, предоставляет бесценные сведения для изучения социальных отношений у племенной группировки тӱрк (кит. ту-цзюэ 突厥), ставшей в середине VI в. во главе политического образования, известного в науке под названием Тюркский каганат, и оставившей впоследствии свое имя ряду родственных по языку народов. Исследуемый текст известен по трем источникам. Наиболее ранним из них является свод «Тун дянь» 通典 («Всеобщий свод», далее – ТД), составленный в 801 г. Ду Ю 杜佑, одно из первых китайских придворных сочинений, которое можно отнести к зарождавшемуся тогда, в эпоху Тан 唐 (618–907), энциклопедическому жанру. Интересующий нас отрывок помещен в цз. 197, входящую в состав раздела «Охрана границ» (бянь-фан 邊防), подраздел «Северные варвары» (бэй-ди 北狄). Следующим источником по времени составления является историко-географический труд Юэ Ши 樂史 «Тай-пин хуань-юй цзи» 太平寰宇記 («Описание мира в период Тай-пин», далее – ТПХЮЦ), составленный в 976–983 гг. и содержащий подробное описание Китая и некоторых сопредельных областей. Рассматриваемый отрывок помещен здесь в цз. 194 в составе раздела «Северные варвары» (бэй-ди 北狄). Последним по хронологии источником является энциклопедия «Цэ-фу юань-гуй» 冊府元龜 («Древняя черепаха палаты записей», далее – ЦФЮГ), составленная Ван Цинь-жо 王钦若 в 1005–1013 гг., т.е. уже в эпоху Сун 宋 (960–1279), и являющаяся компиляцией, включающей сведения из ранних текстов, в том числе ТД [Taşağıl, 2003, s. 3], откуда, видимо и был заимствован в цз. 962 интересующий нас отрывок, хотя здесь он дан с некоторыми правками.
3 Фрагмент содержит перечень тюркской титулатуры, как определяют ее китайские историографы, относящейся, как было уже предположено, к раннему периоду истории Тюркского каганата [Зуев, 1998, с. 154; Зуев, 2002, с. 279].
4 Он уже переводился или в той или иной степени комментировался разными авторами [Visdelou, 1779, p. 126 (по ЦФЮГ); Klaproth, 1826, p. 384–388 (ЦФЮГ); Hirth, 1899, S. 139, Anm. 1 (ТД); Parker, 1924, p. 131–132 (ЦФЮГ); Stein, 1941, p. 420–430 (ТД, ЦФЮГ); Цэнь Чжун-мянь, 1958, с. 528–529 (ТД), 577–578 (ТПХЮЦ); Liu Mau-Tsai, 1958, Bd. I, S. 9; Bd. II, S. 498–499, Anm. 49 ТД); Лю Маоцай, 2002, с. 16–17; Drompp, 1991, p. 96, 110, n. 25, p. 98, 111, n. 33; Зуев, 1998, с. 154–155; Зуев, 2002, с. 280; Taşağıl, 2003, s. 96–97, 200 (ТД), 113–114, 216 (ЦФЮГ); Қазақстан тарихы, 2006, 122, 137–140 б., 58 түсiн.; и др.]1. На русский язык перевод выполнялся, насколько нам известно, только Ю.А. Зуевым и дважды публиковался, с некоторыми отличиями в комментариях, которые при всей эрудированности и оригинальности взглядов этого исследователя не могут расцениваться однозначно. 1. Первое издание книга Э.Х. Паркера увидела в 1895 г., потому будучи переизданной с учетом результатов введения в оборот сведений памятников древнетюркской рунической письменности. Поскольку реконструкции ЭХ. Паркера не претерпели изменений, мы ссылаемся только на второе издание.
5 Мы считаем целесообразным предложить новый перевод текста и комментарий к нему, учитывая результаты исследований последних лет2. В своем переводе мы опираемся на критическое издание Цэнь Чжун-мяня текстов ТД и ТПХЮЦ [Цэнь Чжун-мянь, 1958, с. 528–529, 577–578], а также тексты, опубликованные в книге А. Ташагыла – ТД по шанхайскому изданию 1935 г. (изд-во Шан-у инь-шу-гуань 商務印書館 (Commercial Press)) [Taşağıl, 2003, s. 200] и ЦФЮГ по тайбэйскому изданию 1981 г. (изд. Тай-вань Чжун-хуа шу-цзу 臺灣中華書局) [Taşağıl, 2003, s. 216]. 2. Ограниченный объем публикации не позволяет нам дать пространный комментарий и сопроводить его полноценной библиографией, поэтому сосредоточим свое внимание на тех моментах, которые, по нашему мнению, заслуживают наибольшего внимания, в остальном ограничившись отсылками к наиболее значимой литературе.

Number of purchasers: 2, views: 1932

Readers community rating: votes 0

1. Баходиров Р. «Мафатих ал-улум» Абу Абдаллаха ал-Хорезми: Раздел «История» и его значение. Археография және деректану ұлттық орталығының хабарлары = Известия Национального центра археографии и источниковедения. 2012. № 1. С. 10–31 [Bahodirov R. Abū ʿAbdallāh al-Khwārizmī’s “Mafātīḥ al-‘Ulūm”: Section “History” and Its Significance. Bulletin of the National Center of Archaeography and Source Studies. 2012. No. 1. Pp. 10–31 (in Russian)].

2. Древнетюркский словарь. Под ред. В.М. Наделяева, Д.М. Насилова, Э.Р. Тенишева, А.М. Щербака. Л.: Наука, 1969 [Old Turkic Dictionary. Eds: V.M. Nadelyaev, D.M. Nasilov, E.R. Tenishev, A.M. Scherbak. Leningrad: Nauka, 1969 (in Russian)].

3. Зуев Ю.А. Древнетюркские генеалогические предания как источник по ранней истории тюрков: дис. ... канд. ист. наук. Алма-Ата, 1967 [Zuev Yu.A. Old Turkic Genealogical Legends as a Source on the Early History of the Turks: PhD thesis. Alma-Ata, 1967 (in Russian)].

4. Зуев Ю.А. Древнетюркская социальная терминология в китайском тексте VIII в. Вопросы археологии Казахстана. Отв. ред. З. Самашев. Вып. 2. Алматы; М.: Ғылым, 1998. С. 153–161 [Zuev Yu.A. Old Turkic Social Terminology in the Chinese Text. Issues of Archaeology of Kazakhstan. Eds: Z. Samashev. Vol. 2. Almaty – Moscow: Gylym, 1998. Pp. 153–161 (in Russian)].

5. Зуев Ю.А. Ранние тюрки: очерки истории и идеологии. Алматы: Дайк-Пресс, 2002 [Zuev Yu.A. Early Turks: Essays of a History and Ideology. Almaty: Daik-Press, 2002 (in Russian)].

6. История Казахской ССР. С древнейших времен до наших дней. Т. 1. Первобытно-общинный строй. Племенные союзы и раннефеодальные государства на территории Казахстана. Ред. кол.: К.А. Акишев, К.М. Байпаков, М.К. Кадырбаев, Б.Е. Кумеков. Алма-Ата: Наука, 1977 [A History of Kazakh SSR. From ancient times to the present day. Vol. 1. Primitive Communal System. Tribal Unions and Early Feudal States on the Territory of Kazakhstan. Eds: K.A. Akishev, K.M. Baipakov, M.K. Kadyrdaev, B.E. Kumekov. Alma-Ata: Nauka, 1977 (in Russian)].

7. Кононов А.Н. Родословная туркмен. Сочинение Абу-л-гази, хана хивинского: исследование, тексты, переводы. М.; Л.: АН СССР, 1958 [Kononov A.N. A Turkmen’s genealogy. Work by Abū’l-Ghāzi, Khan of Khiva: Analysis, Texts, Translation. Moscow; Leningrad: AN SSSR, 1958 (in Russian)].

8. Кубатин А.В. Система титулов в Тюркском каганате: генезис и преемственность. Ташкент: Yangi nashr, 2016 [Kubatin A. The System of Titles in the Turkic Khaganate. Taskent: Yangi nashr, 2016 (in Russian].

9. Кычанов Е.И. История приграничных с Китаем древних и средневековых государств (от гуннов до маньчжуров). 2-е изд., испр. и доп. СПб.: Петербургск. лингвистическ. общ-во, 2010 [Kychanov Е.I. The History of the Ancient and Medieval States adjacent to China (from the Huns to the Manchu). 2nd ed., rev. and suppl. Saint Petersburg: Linguistic Society of Saint Petersburg, 2010 (in Russian)].

10. Кюнер Н.В. Китайские известия о народах Южной Сибири, Центральной Азии и Дальнего Востока. М.: Наука, 1961 [Kyuner N.V. Chinese Sources on Peoples of South Siberia, Cemtral Asia and Far East. Moscow: Nauka, 1961 (in Russian)].

11. Қазақстан тарихы туралы қытай деректемелерi. IV том. Эулеттiк тарихи жылнамалар. 2-бɵлiм. Қытай дерекмелерин аударған, түсiндiрмелерi мен ескертулерiн жазған Б. Еженханұлы, Ж. Ошан. Алматы: Дайк-Пресс, 2006 [History of Kazakhstan in Chisese Sources. Vol. 4. Historical Chronicles. Section II. Transl. and comment. by B. Ezhenkhanuly, Zh. Oshan. Almty: Daik-Press, 2006 (in Kazakh)].

12. Ло Синь 罗新. Жоу-жань гуань-чжи сюй као 柔然官制续考. Чжун-хуа вэнь-ши лунь цун 中华文史论丛. 2007(1). No 1. С. 73–97 [Luō Xīn. Continuous Examination of the Rouran Official System. The Collection of Chinese History. 2007. No. 1. 2007. Pp. 73–97 (in Chinese)].

13. Ло Синь 罗新. Юй Хун му-чжи со цзянь дэ жоу-жань гуань-чжи 虞弘墓志所见的柔然官制. Бэй-да ши-сюэ 北大史学. 2007(2). Вып. 12. С. 50–72 [Luō Xīn. The Rouran Official System Seen in the Epitaph of Yu Hong. History in Peking University. 2007. Vol. 12. Pp. 50–72 (in Chinese)].

14. Лю Маоцай. Сведения о древних тюрках в средневековых китайских источниках. Пер. В.Н. Добжанского и Л.Н. Ермоленко. Бюллетень (Newsletter) общества востоковедов. Прил. 1. М.: ИВ РАН, 2002 [Liu Mau-Tsai. Data on Old Turks in Medieval Chinese Sources. Trans. By V.N. Dobzhansky, L.N. Ermolenko. Biulleten’ (Newsletter) obshchestva vostokovedov. Appendix 1. Moscow: Institute of Oriental Studies of the RAS, 2002 (in Russian)].

15. Материалы по истории сюнну (по материалам китайских источников). Предисл., пер. и примеч. В.С. Таскина. Вып. 1. М.: Наука, 1968 [Materials on a History of Xiong-nu (based on Chisese Sources’ Data). Introduced, trans., commet. by V.S. Taskin.Vol. 1. Moscow: Nauka, 1968 (in Russian)].

16. Материалы по истории древних кочевых народов группы дунху. Введ., пер. [с кит.] и коммент. В.С. Таскина. М.: Наука, 1984 [Materials on a History of Nomadic Peoples of Dong-hu Group. Introduced, transl., commet. by V.S. Taskin. Moscow: Nauka, 1984 (in Russian)].

17. Рыбаков В.М. Танская бюрократия. Часть 1. Генезис и структура. СПб.: Петербургское Востоковедение, 2009 [Rybakov V.M. The Tang Bureaucracy. Pt. 1. Genesis and Structure. Saint Petersburg: Peterburgskoe Vostokovedenie, 2009 (in Russian)].

18. Рыбаков В.М. Концепция сферы административной ответственности в традиционном китайском праве. Ученые записки Казанского университета. Гуманитарные науки. 2013(1). Т. 155. Кн. 3. Ч. 2. С. 69–76 [Rybakov V.M. The Concept of Administrative Responsibility in Chinese Traditional Law. Memoirs of the Kazan University. Humanities. 2013(1). Vol. 155. T. 3. Pt. 2. Pp. 69–76 (in Russian)].

19. Рыбаков В.М. Танская бюрократия. Часть 2: Правовое саморегулирование. Т. 1. СПб.: Петербургское Востоковедение, 2013(2) [Rybakov V.M. Tanskaia biurokratiia. Pt. 2. Pravovoe samoregulirovanie. Vol. 1 = The Tang Bureaucracy. Pt. 2. Lefal Self-Regulation. Vol. 1. Saint Petersburg: Peterburgskoe Vostokovedenie, 2013(2) (in Russian)].

20. Сравнительно-историческая грамматика тюркских языков. Лексика. Отв. ред. Э.Р. Тенишев. 2-е изд. М.: Наука, 2001 [A Comparative-historical Grammar of Turkic Languages. A Lexicon. 2nd ed. Ed. by E.R. Tenishev. Moscow: Nauka, 2001 (in Russian)].

21. Цэнь Чжун-мянь 岑仲勉. Ту-цюэ цзи ши 突厥集史. Пекин 北京: Чжун-хуа шу-цзу 中華書局, 1958 [Cén Zhòng-miǎn. Turkic History. Běijīng: Zhōnghuá shūjú, 1958 (in Chinese)].

22. Чэнь Кэнь 陈恳. Ло Синь «Чжун-гу бэй цзу мин хао янь-цзю» дуй-инь пин-и 罗新 《中古北族名号研究》对音评议 [A critical review of the reconstruction of Sino-Xenic transcriptions in Studies on the Titulary of Medieval Inner Asian Peoples by LUO Xin]. Чжун-си вэнь-хуа цзяо-лю янь-цзю 中西文化交流研究 [Journal of Sino-Western Communications]. 2015. Vol. 7. Iss. 2. Pp. 9–24 (in Chinese).

23. Atwood C. Some Early Inner Asian Terms Related to the Imperial Family and the Comitatus. Central Asiatic Journal. 2012/2013. Vol. 56. Pp. 49–86.

24. Bombaci A. On the Ancient Turkic Title Eltäbär. Proceedings of the Ninth Meeting of the Permanent International Altaistic Conference (PIAC). Ravello 26–30 september 1966. Naples: Istituto Universitario Orientale, Seminario di Turcologia, 1970. Pp. 1–66.

25. [Boodberg P.A.] Selected Works of Peter A. Boodberg. Compl. by A.P. Cohen. Berkeley; Los Angeles London: University of California Press, 1979.

26. Bosworth C.E., Clauson G. Al-Xwārazmī on the Peoples of Central Asia. Journal of the Royal Asiatic Society (New Series). 1965. Vol. 97. Iss. 2. Pp. 2–12.

27. Browne E.G. Some Account of the Arabic Work Entitled “Niháyatu’l-irab fí akhbári’l-Furs wa’l-‘Arab,” Particularly of That Part Which Treats of the Persian Kings. Journal of the Royal Asiatic Society. 1900. Apr. Pp. 195–259.

28. Chavannes E. Documents sur les Tou-kiue (Turcs) Occidentaux. Paris: Librairie d’Amérique et d’Orient Adrien Maisonneuve, 1903.

29. Chavannes E. Notes additionnelles sur les Tou-kiue (Turcs) Occidentaux. T’oung Pao. 1904. Sér. II. T. V. Pp. 1–110.

30. Chen Sanping. Multicultural China in the early Middle Ages. Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 2012.

31. Clauson G. An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth-Century Turkish. Oxford: Clarendon Press, 1972.

32. Dobrovits M. Vámbéryval a harmadik évezredben. Dunaszerdahely: Lilium Aurum, 2010.

33. Donuk A. Eski Türk Devletlerinde İdarî-askerî Ünvan ve Terimler. İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı, 1988.

34. Drompp M.R. Supernumerary Sovereigns: Superfluity and Mutability in the Elite Power Structure of the Early Türks (Tujue). Rulers from the Steppe: State Formation on the Eurasian Periphery. Eds: G. Seaman and D. Marks Los Angeles: University of Southern California Ethnographics Press, 1991. Pp. 92–115, 350–352.

35. Eberhard W. Birkaç eski Türk ünvanı hakkında. Belleten. 1945. Cilt IX. Sayı 35. S. 319–340.

36. Ecsedy H. Trade and War Relations between the Turks and China in the Second Half of the 6th Century. Acta Orientalia Academiae Scientiarum Hungaricae. 1968. T. 31. Fasc. 2. Pp. 131–180.

37. Ecsedy H. Tribe and Tribal Society in the 6th Century Turk Empire. Acta Orientalia Academiae Scientiarum Hungaricae. 1972. T. 25. Pp. 245–262.

38. Erdal M. Old Turkic Word Formation: A Functional Approach to the Lexicon. Vol. I–II. Wiesbaden: Harrassowitz, 1991.

39. Erdal M. Helitbär and some other early Turkic names and titles. Turkic Languages. 2016. Nu 20. Pp. 170–178.

40. Erkoç H.İ. Eski Türklerde Devlet Teşkilâtı (Gök Türk Dönemi): Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara, 2008.

41. Erkoç H.İ. General Li Jing’in Askerî Düşüncesi ve Doğu Göktürk Kağanlığı’nın Çöküşü: Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış. Ankara, 2015.

42. Erkoç H.İ. Batı Göktürk Kağanlığı’nın Kuruluşu. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi. 2016. Cilt 33. Sayı 1. S. 43–72.

43. Franke O. Geschichte des chinesischen Reiches: eine Darstellung seiner Entstehung, seines Wesens und seiner Entwicklung bis zur neuesten Zeit. III. Band: Anmerkungen, Ergänzungen und Berichtigungen zu Band I und II. Sach- und Namen-verzeichnis. Berlin; Leipzig: Walter de Gruyter & Co, 1937.

44. Hirth F. Über die chinesischen Quellen zur Kenntnis Centralasiens unter der Herrschaft der Sassaniden etwa in der Zeit 500–650. Wiener Zeitschrift für die Kunde des Morgenlandes. 1896. Bd. X. S. 225–241.

45. Hirth F. Nachworte zur Inschrift des Tonjukuk. Beiträge zur Geschichte der Ost-Türken im 7. und 8. Jahrhundert nach chinesischen Quellen. In: Radloff W. Die alttürkischen Inschriften der Mongolei. Zweite Folge. Saint Petersburg: Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, 1899, S. 1–140.

46. Kasai Y. Die alttürkischen Wörter aus Natur und Gesellschaft in chinesischen Quellen (6. und 9. Jh.). Der Ausgangsterminus der chinesischen Transkription tū jué 突厥. “Die Wunder der Schöpfung”. Mensch und Natur in der türksprachigen Welt, Hgs. B. Heuer, B. Kellner-Heinkele, C. Schönig. Würzburg: Ergon-Verlag, 2012, S. 81–141.

47. Kasai Y. The Chinese Phonetic Transcriptions of Old Turkish Words in the Chinese Sources from 6th – 9th Century: Focused on the Original Word Transcribed as tū jué 突厥. Nairiku ajia gengo no kenkyū [内陸アジア言語の研究] / Studies on the Inner Asian languages. 2014. Vol. 29. Pp. 57–135.

48. Klaproth J. Mémoires relatifs a l’Asie: contenant des recherches historiques, géographiques et philologiques sur les peuples de l’Orient. T. II. Paris: Librairie orientale de Dondey-Dupré, 1826.

49. László F. A kagán és családja. Kőrösi Csoma Archivum. Vol. III. 1941–1943. Leiden: E.J. Brill, 1967. S. 1–39.

50. Liu Mau-Tsai. Die chinesischen Nachrichten zur Geschichte der Ost-Türken (T’u-küe). I. Buch. Texte; II. Buch. Anmerkungen, Anhänge, Index. Wiesbaden: Otto Harrassowitz, 1958.

51. Lurje P.B. Personal Names in Sogdian Texts (Iranisches Personennamenbuch. Bd. II.: Mitteliranische Personennamen. Fasz. 8). ‎Wien: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, 2010.

52. Maenchen-Helfen O.J. The World of the Huns: Studies in Their History and Culture. Berkeley; Los-Angeles; London: University of California Press, 1973.

53. Marquart J. Die Chronologie Der Alttürkischen Inschriften, mit einem Vorwort und Anhang von Prof. W. Bang in Löwen. Leipzig: Dieterichsche Verlags-Bucchandlung, 1898.

54. Mori, Masao. 護雅夫. On the Ssŭ-li-fa 俟利発 (Iltäbär) and the Ssŭ-chin 俟斤 (Irkin) Titles of the T’ieh-lê 鉄勒 Tribes. Tōyō Gakuhō [東洋学報] (Reports of the Oriental Society). 1963. Vol. 46. No. 3. P. 293–322 (in Japanese with English abstract on p. 1).

55. Mori M. On Chi-li-fa 俟利発 (Eltäbär/Eltäbir) and Chi-chin 俟斤 (Irkin) of the T‘ieh-lê 鉄勒 Tribes. Acta Asiatica. Bulletin of Institute of Eastern Culture [Tōhō Gakkai (東方学会)]. 1965. No 9. Pp. 31–56.

56. Müller F.W.K. Uigurische Glossen. Ostasiatische Zeitschrift. 1919–1920. Bd. VIII. Festschrift für Friedrich Hirth zu seinem 75. geburtstag 16. april 1920. S. 310–324.

57. Ôsawa T. Aspects of the relationship between the ancient Turks and Sogdians – Based on a stone statue with Sogdian inscription in Xinjiang. Ērān ud Anērān: Studies Presented to Boris Il’ič Maršak on the Occasion of his 70th Birthday, ed. by M. Compareti, P. Raffetta, G. Scarcia. Venezia: Libreria Editrice Cafoscarina, 2006. Pp. 471–504.

58. Osawa T. Buddism Law and cultural-political rolwe among Old Turkic peoples in the early Medieval Mongolian Steppe. Чингисхан и судьбы народов Евразии – 2: мат-лы междунар. науч. конф. (11–12 октября 2007 г.), ред. кол.: С.В. Калмыков (гл. ред.) и др. Улан-Удэ: Изд-во Бурятского уни-та, 2007. С. 83–96. [Osawa T. Buddism Law and cultural-political rolwe among Old Turkic peoples in the early Medieval Mongolian Steppe. Genghis Khan and the Fates of the Peoples of Eurasia 2: Procreding of International Conf. (October 11–12, 2007). Ed. S.V. Kalmykov. Ulan-Ude: Izdatel’stvo Buriatskogo Universiteta, 2007, pp. 83–96].

59. Ögel B. Über die alttürkische Schad (Sü-Baschi)-Würde. Central Asiatic Journal. 1963. Vol. 8. No. 1. S. 27–42.

60. Ölmez M. Eski Türk Yazıtlarında Yabancı Öğeler (2). Türk Dilleri Araştırmaları. 1997. Sayı 7. S. 175–186.

61. Parker E.H. The Early Turks (From the CHOU SHU). The China Review. 1899. Vol. 24. No. 3. Pp. 120–130.

62. Parker E.H. The Early Turks (From the PEI SHI and the SUI SHU). The China Review. 1900(1). Vol. 24. No. 4. Pp. 163–173.

63. Parker E.H. The Early Turks – Part II (From the PEI SHI and SUI SHU, Continued). The China Review. 1900(2). Vol. 25. No. 1. Pp. 1–12.

64. Parker E.H. The Early Turks (From the T’ANG SHU) (Continued from Vol. XXIV, p. 172. The China Review. 1900(3). Vol. 24. No. 5. Pp. 227–234.

65. Parker E.H. The Early Turks – Part IV (From the Old T’ang Shu). The China Review. 1901(1). Vol. 25. No. 4. Pp. 163–174.

66. Parker E.H. The Early Turks – Part IV (From the T’ang Shu; Continued from where it leaves off at Part I). The China Review. 1901(2). Vol. 25. No. 5. Pp. 234–247.

67. Parker E.H. A thousand years of the Tartars. 2nd ed., rev. and reset. New York: A.A. Knopf, inc., 1924.

68. Pelliot P. Le nom turc du vin dans Odoric de Pordenone. T’oung Pao. 1914. Sér. II. Vol. XV. No 3. Pp. 448–453.

69. Pelliot P. [Rev.] A Thousand Years of the Tartars, by E.H. PARKER, Londres, Kegan Paul, Trench, Triibner & Co., 1924, in-8, pp. xiii + 288, avec 3 cartes et 2 pl.; 12 sh. 6 d. T’oung Pao. 1925–1926. Ser. II. T. CCIV. No. 2/3. Pp. 285–287.

70. Pelliot P. Neuf notes sur des questions d’Asie central. T’oung Pao. 1929. T. XXVI. No 4–5. Pp. 201–266.

71. Pelliot P. Tokharien et koutchéen. Journal Asiatique. 1934. T. CCXXIV. P. 23–106.

72. Pritsak O. Die bulgarische Fürstenliste und die Sprache der Protobulgaren. Wiesbaden: Otto Harrassöwitz, 1955.

73. Pulleyblank E.G. A Lexicon of Reconstructed Pronunciation in Early Middle Chinese, Late Middle Chinese and Early Mandarin. Vancouver: UBC Press, 1991.

74. Róna-Tas A. The Reconstruction of Proto-Turkic and the Genetic Question. The Turkic Languages. Eds: L. Johanson & E.A. Csato. London; New York: Routledge, 1998. Pp. 67–80.

75. Róna-Tas A. Bayan and Asparuχ. Nine Notes on Turks and Iranians in East Europe. Turks and Iranians. Interactions in Language and History, ed. by É.Á. Csató, L. Johanson, A. Róna-Tas, B. Utas. Wiesbaden: Harrassowitz Verlag, 2016. Pp. 65–78.

76. Rybatzki V. The Titles of Türk and Uigur Rulers in the Old Turkic Inscriptions. Central Asiatic Journal. 2000. Vol. 44/2. Pp. 205–292.

77. Rybatzki V. Die Personennamen und Titel der Mittelmongolischen Dokumente. Eine lexikalische Untersuchung. Helsinki: Yliopistopaino Oy, 2006.Schlegel G. Die chinesische Inschrift auf dem uigurischen Denkmal in Kara Balgassun. Helsingfors: Mémories de la Société Finno-ougrienne, 1896.

78. Shiratori K. Über den Wu-Sun Stamm in Centralasien. Keleti Szemle. 1902. III. kötet. S. 103–140.

79. Stein R. [Rev.] Houa-si Hie-ho ta-hio Tchong-kouo wen houa yen-kieou-souo tsi-k’an 寒西雄合大學,中國灾化研究所集刊 (Studia Serica, Journal of the Chinese Cultural Studies Research Institute, West China Union University), volume I, parts 1, 2, 3, Chengtu, sept. 1940, dec. 1940 et mars 1941. Bulletin de l’École française d’Extrême-Orient. 1941. Vol. 41. No. 2. Pp. 406–441.

80. Şirin User H. Eski Türkçede Bazı Unvanların Yapısı Üzerine. Bilig. 2006. Sayı 39. S. 219–238.

81. Taşağıl A. Gök-Türkler II (fetret devri 630–681). Ankara: Türk Tarih Kurumu, 1999.

82. Taşağıl A. Gök-Türkler I. 2. bk. Ankara: Türk Tarih Kurumu, 2003.

83. Tezcan M. Yabgu Unvanı ve Kullanımı (Kuşanlardan İlk Müslüman Türk Devletlerine Kadar. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi [TAED]. 2012. Cilt 48. S. 305–342.

84. Visdelou C. Histoire de la Tartarie. In: [d’Herbelot B.] Bibliothèque orientale. T. IV. La Haye: J. Neaulme & N. van Daalen, 1779. Pp. 46–249.

Система Orphus

Loading...
Up